Financiële markten

• Talk of the town op de financiële markten is de stijgende Amerikaanse obligatierente. Het tienjaarstarief steeg sinds het begin van het jaar met bijna 30 basispunten. In het kielzog daarvan liepen ook in Europa de lange rentes op.
   
• Verschillende factoren liggen aan de basis van deze VS-geïnspireerde bewegingen.
   

1. Ten eerste is er de aanhoudend weerbare Amerikaanse economie. Dit werd afgelopen week nogmaals geïllustreerd door de ISM-aankoopmanagersindex uit de dienstensector, die voor december een sterke score liet zien (54,1 tegenover 52,1 de maand ervoor). Ook de industriële productie toont voorzichtige signalen van herstel en de arbeidsmarkt blijft sterk presteren. In december kwamen er 256.000 banen bij, veel meer dan verwacht.
    
2. Daarnaast zijn er de vraagtekens rond de Amerikaanse inflatie. De kerninflatie (volgens CPI) blijft al enkele maanden steken op 3,3%. Hoewel dit een halvering is ten opzichte van het hoogtepunt in september 2022, ligt dit nog steeds ver verwijderd van de doelstelling van 2%.
    
3. Wellicht ten overvloede moeten we eraan toevoegen dat het aantreden van de Trump-regering het toekomstbeeld rond de inflatie niet bepaald heeft verduidelijkt. Uit de notulen van de meest recente beleidsvergadering van de Fed blijkt dat ook centrale bankiers afwachten in hoeverre het migratie- en handelsbeleid verdere opwaartse druk op het algemene prijspeil zal uitoefenen. Om nog maar te zwijgen over de mogelijke gevolgen van een ruim begrotingsbeleid. Het is nog maar een paar weken geleden dat Trump vanuit Mar-a-Lago, het officieuze Witte Huis van het Zuiden, pleitte voor een regelrechte afschaffing van het Amerikaanse schuldenplafond.
    

• Deze cocktail van harde economische cijfers (groei- en inflatiecijfers) en onzekerheid over mogelijke politieke ontwikkelingen duwt de rente verder omhoog. Dat levert enige tegenwind op voor aandelen. De S&P 500 sloot de week 1,9% lager af. Tegelijkertijd toonden Europese aandelenmarkten meer weerbaarheid. In tegenstelling tot de Europese obligatiemarkten steeg de Europe Stoxx 600 met 0,6%.
   
• Hoe moet het nu verder? Laten we even een berekening maken op de achterzijde van een bierviltje. Deze berekening gaat ervan uit dat het evenwichtsniveau van de lange rente gelijk is aan de nominale economische groei. Voor de VS ramen we die in 2025 op 4,5%, bestaande uit 2% reële groei en 2,5% inflatie. Met een huidige tienjaarsrente van 4,77% lijkt deze zich keurig rond dat evenwicht te bevinden. Sterker nog, hij ligt er iets boven, wat als compensatie dient voor de politieke onzekerheid.
   
• Vanuit deze redenering zou het oplopende rentepad langzaam ten einde moeten komen. Dit mede omdat de aanstaande beleidsmakers in Washington óók goed begrijpen wat er op de obligatiemarkten gebeurt. Met een begrotingstekort van 6,2% en een overheidsschuld van 122% ten opzichte van het BBP kunnen zij zich geen roekeloze economische of financiële stappen veroorloven.
   
• Voor (Amerikaanse) aandelen betekent dit dat de eerder genoemde tegenwind zou moeten afnemen. Bovendien worden aandelen uiteindelijk gedragen door de onderliggende bedrijfswinsten en de vooruitzichten daarvoor blijven degelijk.