Huisartsen die in Bic Macs beleggen?

Je zou dokters maar verplichten om in wapens te beleggen. Dat klinkt best kwaadaardig. Geen wonder dat enige ophef ontstond, toen in 2021 bleek dat Stichting Pensioenfonds Huisartsen (SPH) in omstreden wapenbedrijven belegde. In de daaropvolgende periode groeide de onvrede. Huisartsen verzetten zich tegen de onethische beleggingen van het fonds en begonnen vraagtekens te plaatsen bij de verplichte deelname.

Dit ethische vraagstuk is overigens niet zo simpel als het lijkt. De oorlog in Oekraïne heeft bijvoorbeeld de discussie weer op gang gebracht of wapens nu bijdragen aan de maatschappelijke veiligheid of juist niet. Ook geeft de positie van aandeelhouder het fonds inspraak in de bedrijven waarin het belegt. Die inspraak kan worden gebruikt om een duwtje in de juiste richting te geven.

Verder wordt de luxe van een pensioenfonds nogal eens onderschat. Het collectieve beheer zorgt voor een nette spreiding van risico’s en het opgebouwde pensioen zorgt voor een mooie basisvoorziening na het werkende leven. Bij tandartsen - zonder pensioenfonds - merk ik dat lang niet iedereen deze discipline zelf kan opbrengen. Opvallend veel tandartsen vinden het vak zó leuk, dat ze nog even doorwerken na hun pensioendatum.

Laat onverlet dat er werk aan de winkel was bij de SPH. Zij ging met haar deelnemers in gesprek en vroeg waarin zij niet langer wilden beleggen. Daaruit bleek dat in ieder geval tabak, wapens en gokken moesten worden uitgesloten. Een andere interessante wens voor uitsluiting: fastfoodketens, uiteraard vanwege gezondheid.

Die laatste categorie is lastig uit te sluiten in een passief beleggingsbeleid. McDonalds, Kentucky Fried Chicken en de Pizza Hut nemen enorme stappen in de goede richting in hun productieproces. Ze hebben een sterk duurzaamheidsbeleid, en voldoen aan belangrijke duurzaamheidsscores (ESG). Enige probleem: De Big Mac zit nog steeds boordevol vet, zout en suiker.

De oplossing moet nu komen uit een nieuwe beleggingsstrategie: lange termijn waardecreatie. Een kleine portefeuille, met zo’n zestig tot honderd bedrijven. Met dergelijk actief beheer kan beter rekening gehouden worden met de wens van de deelnemers. Dit zou de huisarts als muziek in de oren moeten klinken.

Een andere wens van de SPH vind ik wel saillant: extra beleggen in private equity. Hoewel dit impactbeleggen klinkt als een goed idee, zijn er in de huisartsenzorg nu juist zorgen over zulke ‘commerciële types’. Daar zal nog wat uit te leggen zijn.

Zo blijven huisarts en pensioenfonds met elkaar in gesprek…