Rentevisie Hypotheken

De Europese inflatie blijft hardnekkig. Niet dat de lagere energieprijzen geen impact hebben. Die zorgen ervoor dat het algemene inflatiecijfer in juni terugviel tot 5,5%, tegenover 6,1% de maand daarvoor.

Voor de centrale bank is vooral de kern-inflatie belangrijk. Die maakt abstractie van de energie- en voedselprijzen en geeft als dusdanig een beter beeld van de onderliggende prijsdynamiek. Die kern-inflatie blijft al twee maanden rond de 5,3% hangen, zonder dat er een overtuigende neerwaartse trend merkbaar is.
​

Voor de ECB betekent dit dat ze de rente verder zal blijven ophogen. Minstens nog één keer, misschien méér. Dit is afhankelijk van hoe de inflatie zich verder ontwikkelt en natuurlijk ook van de economische situatie in zijn algemeenheid.
​

De Europese economie bevindt zich momenteel in een lichte recessie, met weinig zicht op enige versnelling van het momentum. Het effect van de hogere rente zal geleidelijk verder doorsijpelen wat tegenwind oplevert voor de groeidynamiek. Bovendien is er een remmend effect vanuit de matige gang van zaken in China en de vertragende groei in de Verenigde Staten.
​

Uiteindelijk verwachten we dat we uitkomen bij een ECB-depositotarief van 3,75% tot 4,00%. Tegenover 3,50% op het einde van het eerste half jaar.

Wellicht dat deze renteniveaus worden aangehouden in het eerste semester van 2024. Markten hadden eerder verwacht dat er relatief snel weer rentedalingen zouden aankomen, maar daar ziet het met de huidige inflatie niet naar uit.

Voor de langtermijnrente kijken we vooral naar de Duitse tienjaarsrente. Dat is hét referentiepunt in de eurozone.

De Duitse rente schommelde de voorbije maanden tussen de 2,10% en 2,50%. Naar het einde van dit jaar toe, verwachten we een niveau van 2,75%. Voor de Nederlandse tienjaarsrente zou dat een rente rond de 3,00% betekenen.

Als de ECB haar beleidstarieven verder ophoogt, heeft dat een opwaarts effect op de langetermijnrente. Aan de andere kant heeft zo’n strenger monetair beleid ook een neerwaartse impact op de langetermijnrente.

Hoe hoger de rente van de centrale bank, hoe groter de kans dat de economische groei matig blijft of zelfs tijdelijk negatief wordt. Zo’n zwakke groeidynamiek heeft dan uiteindelijk een afkoelend effect op de inflatie, zodat de langetermijnrente eerder stabiliseert of daalt. In plaats van automatisch mee te stijgen met de rente die de centrale bank neerzet.
​

Het is omwille van die redenering dat het ons centrale scenario is dat de langetermijnrente het grootste deel van de opwaartse rit achter zich heeft.

Bij dit alles past wel de opmerking dat de huidige economische en geopolitieke domein met meer dan gemiddelde onzekerheid omgeven is. Zo kunnen opnieuw oplopende energiekosten het plaatje sterk veranderen. Zowel dat van de groei als dat van de inflatie.